M101 w nowym wydaniu

M101 10.04.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 1600, Światłosiła: F/5,
Czas naświetlania: 48x150s,  Obiektyw: Newton 150/750

24 sierpni 2011 r. w Galaktyce Wiatraczek została odkryta supernowa typu la. Wybuchła około 21 milionów lat temu. Do obserwacji tej gwiazdy wystarczyła lornetka (20x80). W Drodze Mlecznej supernowe wybuchają średnio co 50 lat, można więc założyć podobną częstotliwość dla M101. 

Księżyc w III kwadrze

Księżyc 10.07.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 800 Światłosiła: F/10,
Czas naświetlania: 3min 17s, 7 klatek/s,  Obiektyw: Newton 150/750

Księżyc 10.07.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 800 Światłosiła: F/10,
Czas naświetlania: 3min 24s, 8 klatek/s,  Obiektyw: Newton 150/750

Księżyc 10.07.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 800 Światłosiła: F/10,
Czas naświetlania: 5min 2s, 8 klatek/s,  Obiektyw: Newton 150/750

Księżyc 10.07.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 800 Światłosiła: F/10,
Czas naświetlania: 1 min 19 s, 5 klatek/s,  Obiektyw: Newton 150/750

Księżyc 10.07.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 800 Światłosiła: F/10,
Czas naświetlania: 1 min 41 s, 8 klatek/s,  Obiektyw: Newton 150/750

Księżyc 10.07.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 800 Światłosiła: F/10,
Czas naświetlania: 2 min 16 s, 7 klatek/s,  Obiektyw: Newton 150/750

Naturalny satelita Ziemi jest usiany ogromną liczbą kraterów, pasm górskich o mórz. Dzieje się tak dlatego, iż nie posiada on atmosfery co umożliwiło licznym meteorytom dosłowne wyrycie jego struktury powierzchniowej.
Technika tworzenia zdjęć księżycowych oparta jest na nagraniu video (dla Canona 1000D użyłem programu przechwytującego eos-movrec) a następnie w Registax 6 nałożyłem kolejne klatki filmu by na końcu użyć filtru wavelet.

Ślady gwiezdne

Ślady gwiezdne  - widok na zachodni horyzont 23.03.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 1600, Światłosiła: F/3.5,
Czas naświetlania: 850x10s,  Obiektyw: Canon EF-S 18-55 mm IS

Fotografia jest efektem złożenia około 850 pojedynczych klatek, z których każda naświetlana była średnio 10s. Początek fotografowania przypadł na godzinę 20, zakończył się około 30 min przed północą. Proces składania wykonałem w programie StarTrails. Najjaśniejsza smuga to pozostałość po zachodzącej Wenus. Jasny artefakt w prawym dolnym rogu jest niestety wynikiem wielokrotnego złożenia światła samochodów.

Ślady gwiezdne - widok na północny biegun nieba 24.03.2012, Detektor: Canon EOS1000D, ISO: 1600, Światłosiła: F/3.5,
Czas naświetlania: 237x30s,  Obiektyw: Canon EF-S 18-55 mm IS

Środek okręgów wyznacza punkt północnego bieguna nieba. Jasna krótka kreska na prawo od centrum to ślad Gwiazdy Polarnej, przy pomocy której możemy bardzo łatwo określić kierunki świata.